معنی تأمل کنان - جستجوی لغت در جدول جو

تأمل کنان(تَ ءَمْ مُ کُ)

لغت نامه دهخدا

(یَ)

نیک نگریستن، اندیشیدن: نسخت نامه و هر دو مشافهه بر این جمله بود و بسیار فایده از تأمل کردن این بجای آید. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 217). در این باب لختی تأمل کردند تا آخرین جمله گفتند که فرمانبرداریم بدان چه خواجه فرماید. (تاریخ بیهقی ایضاً ص 359). و هرچند که در ثمرات عفت تأمل بیش کردم رغبت من در اکتساب آن زیادت گشت. (کلیله و دمنه). دمنه... چون از چشم شیر غایب گشت، شیر تأملی کرد. (کلیله و دمنه). یک شب تأمل ایام گذشته می کردم... (گلستان).
تأمل در آئینۀ دل کنی
صفایی بتدریج حاصل کنی.
(بوستان).
کاشکی صد چشم از این بیخواب تر بودی مرا
تا تأمل کردمی در منظر زیبای تو.
سعدی.
رجوع به تأمل و سایر ترکیبات آن شود

لغت نامه دهخدا

تأمل کن

(اَ ضَ)

تأمل کننده. نیک نگرنده. رجوع به تأمل و سایر ترکیبات آن شود

لغت نامه دهخدا

معنی تأمل کنان - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما